Rozpoczęliśmy już z naszym podopiecznym pracę nad komunikacją. Budujemy wspólne pole uwagi, stwarzamy sytuacje komunikacyjne, powoli wprowadzamy symbole, ale dziecko nie potrafi z nich korzystać. Co teraz?
Zacznij modelować. Dla dzieci z problemami komunikacyjnymi użycie języka jest trudne, ponieważ jest on niewidoczny i przelotny. Nawet jeśli wizualizujemy język i przedstawimy dziecku słowa za pomocą obrazków, nie będzie potrafiło efektywnie ich używać, jeśli nie pokażemy mu, jak z nich korzystać, do czego służą i co oznaczają dane ilustracje.
Wiadomym jest, że dzieci uczą się przez naśladowanie. Jeśli nasz podopieczny ma np. tablicę do komunikacji na temat robienia kanapki, to podczas robienia kanapki, to my modelujemy sposób, w jaki uczeń powinien korzystać z książki. To my mówimy do dziecka wskazując odpowiednie symbole, np. mówimy teraz będziemy kroić, wskazujemy symbol “kroić”, potrzebujemy nóż i wskazujemy odpowiedni symbol, po czym bierzemy do ręki nóż. Działamy podobnie zarówno, gdy dziecko zna już symbole, jak również wówczas, gdy wprowadzamy nowe słownictwo. Modelowanie dotyczy także osób korzystających z komunikatorów, np. MÓWika. Tutaj mówiąc do dziecka również wskazujemy poszczególne symbole.
Modelowanie to nie odpytywanie. Dlatego nie oczekujemy i nie prosimy użytkownika, aby po nas on wskazał odpowiedni symbol. My tylko mówimy i wskazujemy potrzebne słowa, niczego nie chcąc w zamian.
Jak poprawnie modelować?
Wszystko wymaga czasu. Nie możemy oczekiwać, że dziecko po pierwszych zajęciach zacznie pięknie i skutecznie się porozumiewać. Dzięki naszej konsekwencji i zaangażowaniu możemy jednak przyspieszyć proces nauczania języka, jak również wpłynąć na zainteresowanie dziecka proponowanym systemem komunikacji.
- Mów wolno. Nigdy nie mów szybciej, niż możesz wskazywać symbole. Dzieci ze szczególnymi potrzebami komunikacyjnymi potrzebują czasu, aby podążać za sygnałami, które im wysyłasz. Powtórz kilka razy.
- Używaj słownictwa zawartego w pomocy komunikacyjnej dziecka. Wykorzystuj różne części mowy: rzeczowniki, czasowniki, ucz określania poprzez użycie przymiotników i przysłówków.
- W poprzednich postach wspominałam, że dzieci uczą się szybciej i chętniej, gdy zajmują się czymś, co jest dla nich ważne, bliskie, interesujące. Używaj zatem słownictwa znanego i używanego w środowisku dziecka. Jeśli dziecko ma pieska, porozmawiaj o nim, a nie o słoniu na Safari, którego podopieczny mógł nigdy nie widzieć.
- Pomagaj dziecku korzystać z jego pomocy do komunikacji, zachęcaj, pokaż, jak Ty się porozumiewasz, stosuj pomoc fizyczną podczas wskazywania słów.
- Zadbaj o to, aby dziecko miało stałą możliwość korzystania z pomocy do komunikacji. Nie uczymy się języka jedynie podczas 45-minutowych zajęć raz albo dwa razy w tygodniu! Dzieci z problemami komunikacyjnymi potrzebują stałego modelowania ze strony dorosłych i rówieśników. Wyobraźcie sobie proszę, ile słów, komunikatów wysyłamy codziennie do dzieci mówiących. Można by rzec, że “buzia nam się nie zamyka”. Pomimo trudności w porozumiewaniu się, spróbujemy rozmawiać, także z osobami z zaburzeniami mowy.
- Nie martw się, jeśli jakiegoś słowa nie ma w pomocy dziecka. Po prostu go używaj. Pamiętaj również o tym, że słów w języku polskim nie da się zamieścić w pomocy dziecka w każdej formie fleksyjnej. Najczęściej używamy bezokolicznika. Ty jednak podczas wskazywania symbolu używaj prawidłowej formy. Mów poprawnie.
Mam nadzieję, że kilka powyższych wskazówek pomoże Wam w codziennej pracy.
Tutaj znajdziecie film, na którym zaprezentowane jest modelowanie podczas zajęć z dziećmi. Zajęcia w języku angielskim, ale chodzi przede wszystkim o uchwycenie istoty działania.
Powodzenia!
Views: 130
2 thoughts on “MODELowanie”